بسم الله الرحمن الرحیم
به یاد مرحوم دکتر مهدی جهانمیری دانشیارگروه اخترفیزیک بخش فیزیک دانشگاه شیراز
جامعه فیزیک ایران در 16 اسفند 94 به سوگ از دست دادن یکی از دانشمندان با اخلاص کشور نشست که نمونه واقعی یک اخترفیزیکدان با دانش علمی بالا و در عین حال بی ادعا، استاد و معلمی دلسوز، با انضباط و تعهدکاری فوق العاده و مثال زدنی بود. دکتر مهدی جهانمیری استادی بود که در سخت ترین شرایط کلاس درسش را تعطیل نمی کرد، و امکان نداشت کلاسی را با تاخیر شروع کند، و یا قبل از اتمام وقت کلاس را تعطیل کند. حتی روزهای یکشنبه که همه همکاران در جلسه بخش حضور می یافتند، ایشان کلاس درس خود را تعطیل نمی کرد، و همیشه می گفت کلاس درس از جلسه بخش مهم تر است. همیشه بعد از کلاس در راهروهای دانشکده، دانشجویان گردش حلقه می زدند و دکتر با حوصله تمام به سوالاتشان پاسخ می گفت و در حل مسایل پیچیده فیزیک راهنمایشان می کرد. همیشه درون اتاقش پر از دانشجویانی بود که سعی داشتند از چشمه زلال دانش استاد، قطره ای بنوشند. دکتر مهدی جهانمیری این انسان بی تکلف، بی ادعا و بی ریا در طول نزدیک به 20 سال خدمت صادقانه خود در دانشگاه، مهندسان و دکترهای بسیاری تربیت کرد و تحویل ایران عزیز داد. همواره به شاگردان خود عشق می ورزید و دانشجویان نیز عاشقانه دوستش داشتند.
آنقدر فروتن بود که با وجود سواد بالای علمی حاضر نبود دانشجوی دکتری بگیرد، دانشجوی کارشناسی ارشد هم به اصرار بخش می گرفت. با وجودی که از نظر پژوهشی در مرزهای دانش و کاملا به روز حرکت می کرد، اما هیچگاه ادعایی در این باره نداشت. همیشه درد و رنج هایش را درون خودش می ریخت، آزارش به هیچ دانشجو وکارمند و همکاری نرسید، هرچند بعضا دیگران باعث رنجش وی می شدند اما هیچگاه لب به گله و شکایت نمی گشود. هیچگاه غیبت کسی را نمی کرد، تهمت نمی زد، دروغ نمی گفت، با کسی درگیر نمی شد، همیشه لبخند روی لبش بود این چهره ای است که ما و سایر همکاران در بخش فیزیک دانشگاه شیراز از وی به یاد می آوریم. شاید آنگونه که شایسته بود ما قدرش را ندانستیم. راضی نبود برای هیچ کاری، هرچند کوچک، مزاحم دیگران و یا همکاران خود شود. به شهادت همه همکاران، ایشان تاکنون درخواستی از بخش یا از همکاران نداشته است. نه جویای نام بود و نه دلبسته دنیا و پست و مقام، اصلا انگار متعلق به این دنیا نبود. برای همین هم بود که اینقدر راحت و بی تکلف و بی دردسر از این دنیای فانی پرکشید. طوری که همه را شوکه کرد. یک لحظه سرنماز قلبش ایستاد و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
همین امسال با اصرار گروه اخترفیزیک سه دانشجوی کارشناسی ارشد ما برایش گرفتیم. حالا جواب دانشجوهاش رو چی بدیم؟ ظهر یکشنبه 16 اسفند 94 که عصرش دکتر ما رو ترک کرد. یکی از دانشجویان ممتاز سال آخر کارشناسی، خانم شیوا حسین نژاد، پیش من آمد و گفت دکتر شیخی من تصمیم گرفته ام دانشگاه شیراز را برای ادامه تحصیل انتخاب کنم و دوست دارم در رشته اخترفیزیک ادامه تحصیل دهم. من با دکتر جهانمیری هم صحبت کرده ام ایشان هم موافق است. آیا در صورت قبولی، شما بعنوان مسول گروه اخترفیزیک این قول را به من می دهید که من حتما دانشجوی دکتر جهانمیری شوم؟ آخه من به عشق دکتر جهانمیری میخواهم دانشگاه شیراز بمانم. من هم گفتم بله مشکلی نیست.
دکتر جان من الان با چه رویی توی چشمان این دانشجو نگاه کنم من بهش قول دادم که شاگرد شما میشه….اون به عشق شما می خواست بیاد اخترفیزیک بخونه…
درگذشت دکتر جهانمیری عزیز آنقدر شوک برانگیز و ناگهانی بود که وقتی یکشنبه شب خبرش را به ما دادند تا صبح همه همکاران بخش فیزیک در شوک بودند. کسی باورش نمی شد همکاری که تا ساعت 3 بعد از ظهر روز یکشنبه پیش شان بوده، دیگر بین ما نیست. باورش سخت بود صبح که به دانشگاه میرویم دیگر دکتر رو نبینیم. دیگه دکتر رو نمی بینیم که در حال رفتن به کلاس درس است، یا خسته و با دستان و لباس های گچی در حال برگشت از کلاس درس است. هنوز هم برامون باورکردنش خیلی سخته که دیگه ما دکتر جهانمیری را تو جلسات گروه اخترفیزیک و جلسات بخش فیزیک نمی بینیم.
دکتر جهانمیری این دانشمند بی ادعا رفت و به معبودش پیوست. خدایش بیامرزد و قرین رحمت خویش قرار دهد و بر درجاتش بیفزاید. بخش فیزیک دانشگاه شیراز و انجمن نجوم ایران مراتب تاثر و تالم عمیق خود را در غم از دست دادن این همکار نازنین اعلام می دارد. بی شک فقدان این همکار دانشمند، ثلمه ای به بخش فیزیک و خصوصا گروه اخترفیزیک و کیهانشناسی واردکرده که به این زودی ترمیم نخواهد شد.
برای شادی روح شادروان دکتر جهانمیری رحم الله من یقرا الفاتحه مع الصلوات،
دکتر احمد شیخی، مسئول گروه اخترفیزیک و کیهانشناسی، بخش فیزیک دانشگاه شیراز